Schublingen

Vele fantasy-roleplaying settings zijn op één of andere manier schatplichtig aan Tolkien. Ik denk dat weinigen dat betwijfelen. De notie van Elfen, Orks en Halflingen, die in zeer vele settings voorkomen, zijn daar een mooi bewijs van.

Echter, in heel wat gepubliceerde rollenspelwerelden komen af en toe vreemdere rassen voor. In Schimmen & Schaduwen zijn dat ongetwijfeld de Reuzen en de Schublingen, die beide als spelerskarakter kunnen optreden.

In een recent gepsrek met Dirk VdH, één van de originele bedenkers van Schimmen & Schaduwen, vroeg ik hem waar de inspiratie voor de Reuzen en de Schublingen vandaan kwam. Hij moest al diep graven in het schimmige en beschaduwde geheugen, maar hij was er bijna zeker van dat de Reuzen geïnspireerd waren door de fantasy-verhalen van Thomas Covenant, en de Schublingen door de film Enemy Mine. Wie zijn wij om hieraan te twijfelen?

Reuzen en Schublingen als spelerskarakters in Schimmen & Schaduwen.
Tevens de allereerste tekening van een Schubling in een TWT-publicatie (Basisregelboek, 2de editie, p18).

 Over de Reuzen zullen we het in deze blogpost niet hebben, maar laat ons even in wat meer detail naar de Schublingen kijken.

Reptiel- of amfibie-achtige mensachtigen zijn natuurlijk niet nieuw in fantasy-settings. Gaande van de Deep Ones in Lovecraftian verhalen tot Merfolk en Sahuagin in verschillende archetypische D&D settings. Een mooie illustratie van een hele reeks fantasy-miniatures voor wargaming die dit thema uitwerken vind je trouwens op de Colonel Marble's Miniature Masterworks.

De beschrijving van schublingen is te vinden in het basisregelboek. De eerste en tweede editie verschillen enigszins tekstueel, maar de essentie en informatie die gegeven wordt is quasi identiek:

De Xrascieria of schublingen zijn fysionomisch ambigue wezens. Ze vertonen kenmerken van zowel amfibieën als van zoogdieren (mensen). Naar eigen zeggen zijn ze het oudste ras in Dor (iets waar o.a. draken niet mee kunnen lachen). Nochtans worden de schublingen in legenden of scheppingsverhalen niet vermeld. Ook zijzelf kennen geen verhalen over hun oorsprong, op een minieme passage in een heel oud schublingmagieboek na, die vermeldt dat ze ontstonden uit de magische oerkrachten van Dor, tijdens diens schepping. Dit gegeven werd later op bevel van een schublingvorst in het standaardwerk over de geschiedenis van Xrasc-Towl, de legendarische schublingenstad, opgenomen.

Schublingen hebben een zeer dikke, enigzins geelkoperachtige, geschubde huid. Deze beschermt hen zeer goed tegen verwondingen. Eens om de zestien jaar vervellen ze. De periode tussen twee vervellingen in noemen ze een xris. Wanneer een jonge schubling zijn eerste xris voltooid heeft wordt hij als volwassen beschouwd. Tijdens zijn tweede xris leert de schubling gewoonlijk een beroep. Bij het voltooien van zijn tweede xris verlaat de schubling zijn geboorteplaats en trekt de wijde wereld in. Velen zoeken dan het land op. Na enige jaren van omzwervingen keren zij meestal terug naar hun woonplaatsen om zich definitief te vestigen. In theorie kunnen schublingen overal onder water leven. In praktijk wonen ze echter allemaal in de Binnenzee, vooral in het gebied rond Xrasc-Towl. Schublingen hebben zeer goede ogen waannee ze zelfs onder water of bij slecht weer in staat zijn om kleine voorwerpen te onderscheiden vanop grote afstand.

Als taal spreken de Schublingen Sckrysksx, ook wel Oude Taal genoemd door de andere rassen, waarschijnlijk wegens uitspraakproblemen.

In de beschrijving van Dor, vinden we ook nog een passage over Xrasc-Towl, het onderwaterrijk van de schublingen. Voor de locatie van Xrasc-Towl, verwijzen we graag naar de Grote Atlas van Dor. De tekst in de tweede editie van het basisregelboek is uitgebreider dan de tekst in de eerste editie, en het is dan ook de tweede editie-tekst die we hier weergeven. De beschrijving van Xrasc-Towl zit vervat in een groter deel, dat de magische polen van Dor beschrijft.

Extract uit De Grote Atlas van Dor.

Xrasc-Towl is de tweede pool van het magische veld. Deze pool ligt onder de zeespiegel. Het is de sterkste magische pool. Alle magische compassen richten zich erop. In Xrasc-Towl reageert de magie met het water en sommige aardlagen zodat er een reusachtige luchtbel ontstaat waarin de schublingen hun stad gebouwd hebben. De schublingen hebben later speciale “liften” gebouwd naar de oppervlakte. Die “liften” geven uit vlak bij een eiland zodat gewone bezoekers de stad kunnen bezoeken. Voor de uiterst zeldzame bezoeker die de stad via het water bereikt is dit een van de meest unieke gebeurtenissen uit zijn leven. Aan de randen van het veld gaat de bezoeker door een veld van water, aarde, lucht en magie om uiteindelijk volledig in de droogte te stappen, frisse lucht in te adernen en de glorie van de zee boven zich te aanschouwen. Niemand kan echter in het centrum van de pool komen, de magie is daar te sterk.

Maar hoe zien de schublingen er nu uit? De vele illustraties die de Schimmen & Schaduwen boeken rijk zijn, zijn spaars wat schublingen betreft. Toch hebben we, naast de hierboven getoonde tekening van de verlichte rassen van Dor, er toch enkele gevonden.

In Sagen & Legenden 1 (het blauwe boek), is het avontuur "Uitbraak" geïllustreerd met vier gevangenen die proberen te ontsnappen. Eén van hen is een schubling.

"Uitbraak", Sagen & Legenden 1, p. 168

In Duistere Catacomben 2 staat er een piepklein avontuurtje "De gekruide demoon". De bijhorende tekening laat een afzichtwekkende scène zien, waarin een schubling het onderspit moet delven.

"De gekruide demoon", Duistere Catacomben 2, p.46

Ook op het officiële Schimmen & Schaduwen spelmeesterscherm staat een schubling afgebeeld, met vervaarlijke drietand.

S&S spelmeesterscherm.

De beste tekeningen is voor mij te vinden niet in één van de Schimmen & Schaduwen uitgaven, maar wel in Vreemde Tijden, dat geschreven werd door Foob en ook door hem geïllustreerd werd.

Schublingen, illustratie uit Vreemde Tijden

 Ook in Vreemde Tijden is een interessante variant te zien, die mits wat verschillende interpretatie, ook het uitzicht van de schublingen had kunnen zijn. Het betreft hier de woest uitziende visman.

Visman, illustratie uit Vreemde Tijden

Ziedaar een overzicht van schublingen-kennis zoals ik heb kunnen terugvinden. Als ik belangrijke kennisbronnen over het hoofd heb gezien, zal ik ze volgaarne opnemen.