Wanneer
ben je met Schimmen & Schaduwen in contact gekomen?
Dat is een korte vraag met een lang antwoord :)
Steek dan maar van wal!
Ik was erg jong toen ik mijn eerste kans
miste om met rollenspel in contact te komen. Ergens in het vijfde leerjaar, dat
moet 1988 geweest zijn, probeerde een vriendje van mij een andere vriend te
overtuigen om een sessie met ons te spelen. Het was Bas VW. die Koen VdN. vroeg om spelleider te zijn voor Het Oog des Meesters.
Koen beweerde dat dit mysterieuze spel heel wat voorbereiding in beslag nam. Het is jammer genoeg nooit van gekomen.
Enkele jaren later liep ik Bas terug tegen
het lijf en gaf hij me het basisboek van Schimmen & Schaduwen (2de editie). Hij beweerde dat
het een spel was maar toch ook een boek en hij er niet helemaal aan uit raakte.
Ik verslond het boek van begin tot einde en had geen aandacht meer voor andere
dingen. Het leek de essentie van wat ik al enkele jaren gezocht had, zonder te
weten wat het precies was wat ik miste.
De exotische tekeningen van Foob (nvdr. de illustrator die de meeste tekeningen in het basisregelboek maakte), het
pseudo-archaïsche taalgebruik in de beschrijvingen en de belofte van een
fantasierijke wereld waarvan de avonturen oneindig waren: ik
was gebeten en zou de volgende 10-15 jaar voornamelijk hiermee bezig zijn. Ik
organiseerde spelsessies met mijn buurjongens, Steven en Peter A., die
iets verder bij mij in de wijk woonden. Ook Ward VO. en Tom E. die
we kenden vanop het Sint-Pieterscollege te Leuven vervoegden ons op die eerste
avontuurlijke tochten in Dor.
Op een herfstavond in '91 of '92, zat ik op
mijn bed voor de zoveelste maal het boek te lezen. Er waren immers zoveel regels,
monsters en spreuken zodat je nieuwe dingen bleef ontdekken. Ik was de eerste pagina aan
het bekijken waar vermeld stond dat de enigmatische groep The Wise Tree
verantwoordelijk was voor deze productie. Ik vroeg me af wie ze waren, wat voor
soort mensen waren in staat iets dergelijks te bedenken? Internet was toendertijd zo goed als afwezig in het
dagelijks leven en dus had ik geen mogelijkheid om hier verder onderzoek naar te doen.
Plots viel het adres van The Wise Tree mij op: "Wildenhoge", dat klonk mij zeer bekend in de oren. Ik keek op vanuit het boek en door mijn raam. Mijn ouderlijk huis ligt boven op een helling die, samen met een andere heuvel de vallei vormt waarnaar mijn wijk genoemd is: Diependaal, te Herent, net buiten Leuven. Op geen halve kilometer van mijn huis, boven op de andere heuvel van mijn wijk zag ik de straat genaamd Wildenhoge liggen. Daar moest dus een huis liggen waar een aantal bijzondere individuen woonden die een spel hadden gemaakt van een andere wereld, in de vorm van een boek. Een spel dat je speelt met dobbelstenen maar vooral door veel te vertellen en te fantaseren. Een spel dat mijn leven had veranderd! Dat spel was ontstaan vlakbij mijn thuis! Voor een jongen van dertien jaar is zo'n ontdekking sluitend bewijs voor het bestaan van het lot.
Ik maakte met mijn vriend Steven het plan om naar dit huis te gaan en ons voor te stellen aan deze mensen, hen te vertellen dat we hun spel fantastisch vonden, maar vooral om te ontdekken wie ze waren. Na ons examen wiskunde, net voor de kerstvakantie, fietsten we van het college naar Diependaal - maar in plaats van naar huis te gaan reden we naar het adres dat in het boek stond. Uiteraard woonde hier geen eigenaardige sekte maar een jonge IT-student genaamd Dirk die met een slaapkop open deed en erg verrast was met het bezoek van twee pubers. We vertelden hem hoe geweldig we Schimmen & Schaduwen vonden en zijn reactie was iets in de zin van: "Uiteraard ...". We hebben hem toen uren ondervraagd over spelregels die we niet begrepen en hoe hij en zijn kompanen tot zo'n spel gekomen waren.
Plots viel het adres van The Wise Tree mij op: "Wildenhoge", dat klonk mij zeer bekend in de oren. Ik keek op vanuit het boek en door mijn raam. Mijn ouderlijk huis ligt boven op een helling die, samen met een andere heuvel de vallei vormt waarnaar mijn wijk genoemd is: Diependaal, te Herent, net buiten Leuven. Op geen halve kilometer van mijn huis, boven op de andere heuvel van mijn wijk zag ik de straat genaamd Wildenhoge liggen. Daar moest dus een huis liggen waar een aantal bijzondere individuen woonden die een spel hadden gemaakt van een andere wereld, in de vorm van een boek. Een spel dat je speelt met dobbelstenen maar vooral door veel te vertellen en te fantaseren. Een spel dat mijn leven had veranderd! Dat spel was ontstaan vlakbij mijn thuis! Voor een jongen van dertien jaar is zo'n ontdekking sluitend bewijs voor het bestaan van het lot.
Ik maakte met mijn vriend Steven het plan om naar dit huis te gaan en ons voor te stellen aan deze mensen, hen te vertellen dat we hun spel fantastisch vonden, maar vooral om te ontdekken wie ze waren. Na ons examen wiskunde, net voor de kerstvakantie, fietsten we van het college naar Diependaal - maar in plaats van naar huis te gaan reden we naar het adres dat in het boek stond. Uiteraard woonde hier geen eigenaardige sekte maar een jonge IT-student genaamd Dirk die met een slaapkop open deed en erg verrast was met het bezoek van twee pubers. We vertelden hem hoe geweldig we Schimmen & Schaduwen vonden en zijn reactie was iets in de zin van: "Uiteraard ...". We hebben hem toen uren ondervraagd over spelregels die we niet begrepen en hoe hij en zijn kompanen tot zo'n spel gekomen waren.
Mijn mond viel open van verbazing toen hij
zijn gigantische verzameling bordspellen, rollenspellen en literatuur toonde.
Deze vulde meerdere kasten. In de volgende maanden leerde ik zijn vrienden
kennen, een grote groep gedreven fantasten die allemaal bijdroegen aan Schimmen & Schaduwen. Ik speelde meerdere malen mee tijdens hun rollenspel-avonden, ik herinner mij voornamelijk ‘Call of
Cthulhu’, ‘Shadowrun’ en ‘Vampire’. Ook leende elke week andere boeken van Dirk, die ik als een mentor
beschouwde, om te lezen en met mijn vrienden uit te proberen.
Ik verzamelde rond mij een even grote groep
fanatieke gamers van mijn generatie, de leden van The Wise Tree en hun
vrienden waren immers gemiddeld tien jaar ouder. Met die groep speelden we tientallen
rollenspelen en honderden scenario's. Schimmen & Schaduwen stond altijd
centraal en heeft de stijl die wij hanteren tijden onze sessies voor altijd
bepaald.
Ik verbaas me nu soms nog over de
toevalligheid waardoor ik in contact kwam met het enige Nederlandstalige
rollenspel en de impact die het gehad heeft op de mensen die het speelden. Maar nog meer
over het feit dat de origine ervan slechts enkele straten van mijn huis verwijderd was.
Sommige dingen zijn nu eenmaal bedoeld om te zijn, althans dat is de mening van
deze, uiteindelijk volwassen geworden, gamer. Ik ben blij om de
grootste groep van de mensen waar ik al die jaren mee gespeeld heb nog steeds
tot mijn vrienden te kunnen rekenen.
Ik wil u trouwens ook bedanken voor het maken van deze
blog. Ik merk
dat vele mensen hierdoor met genegenheid terugdenken aan die hoogdagen van het
rollenspel.
Graag gedaan - dat is trouwens de bedoeling, herinneringen ophalen aan "the good old days" van roleplaying. Hoe
lang heb je Schimmen & Schaduwn gespeeld? Heb
je ooit in een langdurige campagne meegespeeld?
Er was een campaign die ik gemeesterd heb waarbij een groep vluchtelingen van achter de Drakentanden zich vestigden in Quawk. De spelers waren de helden van een kleine eiland-beschaving die aan een mysterieuze ziekte probeerden te ontsnappen. Ze moesten diplomatische betrekkingen aangaan in hun nieuwe omgeving, hun voorraden beheren en aanvullen enz.
Ook was er een zeer epische campaign waarin ik Yur de Trollenkoning speelde. Dit was een half-trol die alle groenhuiden uit de Verlaten Landen een thuis wou geven in Davilaat. De andere spelers speelden luitenanten in het leger en waren opportunistische kampioenen van een hoog niveau die op de buit van de veroveringstocht uit waren.
Wat
is je beste herinnering. Een specifiek monster, een specifiek avontuur?
De Zielensteler vond ik het meest tot de verbeelding sprekend monster. De Boomgruwel was het meest gevreesde monster omdat het ooit een hele groep spelers van kant gemaakt heeft.
Heb
je speciale herinneringen aan het spelsysteem zelf?
Hoeveel produkten van
S&S heb je ooit gekocht?
Alles denk ik. Ik heb trouwens samen met een vriend een Schimmen & Schaduwen Risk variant ontworpen (met toestemming van The Wise Tree maar niet van Parker Brothers :-)) Deze is echter nooit uitgebracht ondanks dat we de mechanics ver genoeg van Risk verwijderde om een op zichzelf staand geheel te beschouwen.
Welke
gamingactiviteiten beoefen je nu nog?
Voornamelijk online videogames. Internet maakt het makkelijker om met je vrienden af te spreken en samen te spelen maar een goed boardgame rond de tafel is altijd fijner (nvdr. Dat kan ik alleen maar beamen!). Dit probeer ik toch maandelijks in orde te krijgen.
Ook een rollenspel sessie krijg ik nu en dan nog eens geregeld en dit blijft toch mijn geprefereerde zaterdagavond activiteit.
========
Voor diegenen met interesse in persoonlijke verhalen m.b.t. Schimmen & Schaduwen, hier een overzichtje van alle interviews op deze blog tot nu toe:
The Wise Tree medewerkers:
Spelers en Meesters:
Als je zelf leuke herinneringen of verhalen hebt i.v.m. Schimmen & Schaduwen: philip dot dutre @ gmail dot com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten